Oranje lampje

Laatst brandde er een oranje lampje op het dashboard van mijn auto. De bandenspanning was niet in orde. Geen ramp, maar ook niet iets om te negeren. Mijn man pakte de fietspomp erbij en ik kon weer op pad. Dat werkte een paar keer. Maar het voelde toch niet goed. Dat lampje brandde immers niet voor niets.

Net als je auto, heb jij ook van die lampjes. Signalen van je lijf.
Misschien heb je vaker hoofdpijn, slaap je onrustiger, voel je je sneller geprikkeld of wat minder jezelf. Het zijn subtiele tekenen — nog geen rood alarm, maar ook niet zomaar iets om weg te wuiven.

Je lijf fluistert: “Let even op.”

Toch gaan we vaak door. Omdat het moet. Omdat we denken dat het erbij hoort. Omdat we niet willen zeuren. Het hoofd neemt de regie, en het lichaam volgt stilletjes — tot het niet meer lukt.

Juist die oranje lampjes verdienen aandacht.
Ze geven je de kans om op tijd bij te sturen.
Om te luisteren naar wat jij nodig hebt.
Wat is er aan de hand? Waar zit de spanning? Wat wil er gezien worden?

Soms kun je daar zelf al veel in doen.
Soms is een gesprek met de huisarts helpend.
En soms is het fijn als iemand een tijdje met je meeloopt.
Iemand die je helpt om stil te staan, te voelen en bewust te kiezen voor wat goed is voor jou. Voor groei in zelfbewustzijn, zelfcompassie, en ruimte om weer echt jezelf te zijn.

Welzijn door Zelfzijn, noem ik dat.

Heb jij ook oranje lampjes opgemerkt?
Misschien is dit een goed moment om erbij stil te staan.
Niet omdat het moet — maar omdat jij het waard bent.
Ik loop graag een stukje met je mee!